Właśnie zdałam sobie z czegoś sprawę…może inaczej…nazwałam coś co podświadomie wiedziałam. Ja szukam….szukam…ciągle szukam…szukam autentyczności. Błysku prawdziwego w oku, chemii tak zwanej, porozumienia, które często jest gdzieś pomiędzy…słowami, a często nawet bez słów. Szukam tego nawet podczas wyjścia do sklepu…dlatego mnie tak gna non stop po świecie. Taki mikrosygnał…z tej drugiej strony i czuję się najlepiej…mogę obserwować i bezwstydnie gapić. Znam to od dawna. Podobnie jest z muzyką. Nie trzeba nic mówić, by dogadać się z tymi, z którymi grasz. Potrzebuję tego w moim życiu jak jasny gwint. Jak nie wiem co. Potrzebuje tej relacji bez słów, niewymuszonej, swobodnej. I tu oficjalna prośba, jeśli lubicie moje zdjęcia zapraszajcie tu swoich znajomych, chcę Was więcej, chcę Wam robić zdjęcia, chcę Wam pokazywać świat, który według mnie jest zmysłowy, sensualny, prawdziwy, czasem dziwny. Z góry dzięki <3
