Za każdym razem kiedy wyjeżdżam mam motyle w brzuchu… i mam tak od dziecka…od gnojka…pamiętam czasy kiedy spakowana byłam już 2 tygodnie przed wyjazdem … czekałam i odliczałam …i 2 tygodnie to był dla mnie szmat czasu… czym był dla mnie wyjazd wtedy… ? bardzo dobrze to pamiętam – odkrywaniem świata….jak ja tego pragnęłam… całym ciałem…każdą częścią mojego ciała…uwielbiałam słuchać jak gadają w innym języku….angielski, francuski,niemiecki, włoski, hiszpański… Boże to była dla mnie ekstaza…czysta… świat…inny zapach mydła, inne śniadania, inne światło słońca, inna muzyka…inny zapach wiatru….inni ludzie…inaczej ubrani…uśmiechnięci….bardziej otwarci…chyba na nic nigdy w życiu tak nie czekałam jak na podróże. Mam wrażenie, że z roku na rok coraz bardziej czekam i potrzebuję…Zmienia się mój światopogląd…widzę rzeczy o których bym nawet nie śniła…odnajduję siebie w sytuacjach niecodziennych … it is time to go….soon …